11 niedziela zwykła
2 Sm 12,1.7-10.13
Gal 2,16.19-21
Łk 7,36-50
Często zastanawiamy się,
jaka jest najszybsza droga do zgody. Wygarnąć bliźniemu całą prawdę czy od razu
wybaczyć, jeśli dostrzeże się jego skruchę? Czekać, aby się najpierw
szczegółowo wytłumaczył i wszystko wyjaśnił, a potem zobaczymy czy też, jeśli
będzie żałował i pragnął winę naprawić, ofiarować mu przebaczenie? Jaka jest
najszybsza droga do pojednania: przebaczenie czy miłość?,
Jezus przebaczył
jawnogrzesznicy jej liczne grzechy, ponieważ bardzo umiłowała. Przebaczenie
i miłość tak bardzo od siebie zależą, że raz jedno, raz drugie jest przyczyną
lub skutkiem. Dlaczego przebaczać?
Przebaczenie należy do
istotnych środków realizowania zasady Zło dobrem zwyciężaj. Przebaczenie
rozlewa radość w sercu darującego winę i w sercu tego, któremu darowano.
Przynosi pokój i zgodę.
W Biblii słowo przebaczenie
ma dwa podstawowe znaczenia. Pierwsze odnosi się do spraw finansowych, do
anulowania zobowiązań płatniczych dłużnika wobec wierzyciela. Drugie dotyczy
uzdrowienia relacji między dwiema osobami, zniszczonych na skutek jakiegoś
złego czynu. W Mateuszowej wersji Modlitwy Pańskiej prosimy Boga, aby
przebaczył nam nasze winy, a w wersji Łukaszowej, aby przebaczył nam grzechy.
Według Biblii grzesznik jest dłużnikiem, któremu Bóg mocą swego przebaczenia
daruje długi. Jest to darowanie darmowe. Ma swoje źródło w niepojętym
miłosierdziu Bożym.
W każdej encyklopedii można
przeczytać, że powierzchnia największej pustyni świata Sahary przekracza 7 mln
km2. Każdy uczeń wie, że pod warstwami jałowego piachu tej pustyni
znajdują się olbrzymie zasoby wody. Tam, gdzie woda znajduje się tuż pod
powierzchnią, rozkwitają piękne oazy. Wystarczyłoby przewiercić piaski, dotrzeć
do pokładów wody i wydobyć ją na powierzchnię, a pustynia zamieniłaby się we
wspaniały ogród. Problem w tym, że trzeba kopać nieraz bardzo głęboko. Skąd
wziąć takie wiertła?
Niespokojne ludzkie serca,
skłócone środowiska pracy, niebezpieczne osiedla, anonimowe miasta to coraz
częściej jałowe pustynie, ale właśnie tam pojawiają się stanowiska
wiertnicze ludzie dobrej woli, ludzie wiary, wolontariusze, którzy swym
uporem i wspaniałomyślnością tak długo wiercą, aż udaje się dotrzeć do
pokładów dobra, które są w każdym człowieku, i doprowadzić do pojednania
mieszkańców jednego osiedla, lokatorów jednego budynku czy też skłóconych
członków jednej rodziny.
Czym jest przebaczenie? Wiertłem,
które dociera do najgłębszych pokładów naszej duszy tak, że wytryskuje w niej
radość. Brat Roger z Taizé wspomina: Czym jest przebaczenie? - pytał
młody Irlandczyk. Najbardziej niesłychaną, najbardziej nieprawdopodobną,
najszlachetniejszą z rzeczywistości królestwa Bożego. (...) Czy zrozumiałeś?
Aby żyć Chrystusem wśród innych ludzi, największym ryzykiem jest przebaczenie.
A jednak trzeba przebaczać, ciągle przebaczać, bo to przekreśla przeszłość i
zanurza w chwili obecnej. Nosicielu imienia Chrystusa, chrześcijaninie, dla
ciebie każda chwila może stać się spełnieniem. Gdzie indziej zaś brat Roger
mówi, że radość Ewangelii jest w przebaczeniu, na które nie trzeba czekać,
które ciągle się odnawia...
Bóg kocha stale i dlatego
stale przebacza. To człowiek może przestać kochać i wtedy nie przebacza, wtedy
jego serce się zamyka, a w zamkniętym sercu, w ciemnościach, dojrzewają:
niechęć, podejrzliwość, zazdrość, zemsta. Bóg kocha zawsze i zawsze czeka. A
nawet więcej tęskni. W obliczu grzechu Jego miłość staje się miłością
zazdrosną. Bóg stara się wykupić swoją własność za cenę Krwi swojego Syna...
Tak długo przebaczamy,
jak długo kochamy. I tak długo przepraszamy, jak długo kochamy... Dlatego
chcę Cię dzisiaj, Panie, przeprosić i podziękować Ci, że zawsze mi przebaczasz.
Przebacz, Panie, noce, w które nie czuwałem, przebacz myśli, których nie
kontrolowałem, przebacz skąpstwo, chciwość, obojętność, przebacz spojrzenia,
nad którymi nie panowałem, słowa bezmyślne i te ostre, surowe, nerwowe.
Przebacz, że się bałem, że nie ufałem, że uciekałem. Przebacz lęk. Przebacz
złość. Przebacz każdy grzech. Żałuję. Żałuję, bo kocham Ciebie... Ty wiesz, że
Cię kocham.
Amen
Ks.Paweł Rataj
Ks.Paweł Rataj